Hayat tüm hızıyla akıp giderken insanın aklında yer eden düşünceler kadar gönlüne iz bırakanlar da oluyor. Ama bendenizin bahsedeceği bu izler ne şahıslara ne isimlere ne de aşka dair. Daha soyut kavramlar. Gönül bahçemizde harmanladıklarımızdan… Zaten o harmanın sonucu o bahçeden çıkanlar da öz be öz sizin gönül kokunuz oluyor. Hani bazı insanlar vardır sohbetleri ayrı güzel halleri ayrı güzel tarifsiz bir kokuları vardır ya işte gönül bahçelerinden gelen kokudur o.

Hz. Mevlâna gönül için bakın ne diyor “Gönül bir havuzdur vahdet deryasına doğru açılır.”.

Ramazan ayı boyunca Lezzetli Sohbetler isimli manevi hayatımıza dair ve dönük bir TV programı yapınca insan o gönül havuzunu daha bir merak eder oluyor. Maneviyata dair ne kadar eksik gedik ne kadar az bilgi sahibi olduğumuzu daha iyi anlar oluyorsunuz.

Mesela herkes iyi insan… Eyvallah o zaman bu kötülükleri kim yapıyor? Herkesin adalet duygusu zirvede peki bu adaletsizlikler neden oluyor? Herkes merhamet sahibi bu zulümler kime ait?

Herkes her konuda ilim irfan sahibi… Sahi bu âlimler nerde?

Kimse kul hakkı yemiyor… Neden bunca eşitsizlik haksızlık?

Bunlar gibi bir dolu cümle yazabiliriz hepimiz. İşte bendenizin bahsetmek istediği bu tarz kavramlar. Ne zaman ki akıldan gönle indirebiliriz bu kavramları işte o vakit Hazretin dediği vahdet deryasının kapıları da insanoğluna açılacaktır elbet.

Sanırım kimimizin boşalmış kimimizin kurumuş kimimizin ise çöplerle dolmuş gönül havuzlarından işe başlamak gerek.

Yani dostlar çok ama çok emek, çok ama çok çalışmak gerek şu nefis denilen doymak bilmezi aşıp gönül havuzuna dalabilmek için.

Hazır yol yakınken, henüz bu açgözlü dünya sirkine veda etmemişken, nefislerin tehlikeli sihrinden kurtulmak gerek.

Hayatın tüm bu olup bitenine karşı, birbirimize karşı daha düşünceli daha aklıselim, daha hoşgörülü olabilmeyi idrak etmek gerek.

Baksanıza bir çevrenize; hayallerinize, isteklerinize; herkes daha mutlu olmanın daha huzurlu olmanın peşinde…

İyi hoş da, huzuru isteyen huzur vermiyorsa, mutluluk isteyen her daim şükürsüzse nasıl harmanlanıp yayılacak her birimizin o gönül kokusu…

Ezcümle; gönlü güzel hali güzel dili güzel dostlarımızın artması dileğiyle…